“Adriyatikten Çin Seddi’ne kadar Türk Dünyası“ söylemi sadece bir kuyruklu yalan değil, aynı zamanda, cehaletin de daniskası. Ben bu yazıda biraz bu cehaleti irdelemeye çalışacağım. Ayrıca Mustafa Kemal’e atılan bazı iftiraları açıklayacağım. Kimin yalancı ve iftiracı olduğunu siz okurların takdirine bırakacağım.
”Eyyubi Türk Devleti.“ Bu devleti kuran, Kürd asilzadelerinden Selahaddin Eyyubi’dir. Eyyubi Devleti, ulusal bir devlet değil ve Islami şeriata dayalı bir develettir. Selahaddin Eyyubi, aynı zamanda Haçlı Orduları’nın korkulu rüyasıydı. Selahaddin Eyyubi’nin el yazması günlüğü "Ben Selahaddin“ adlı ktapta da bunun farklı olduğunu görüyoruz. Selahaddin Eyyubi bu kitabında, Kürd olduğunu, ordusunun da Kürdler'den, Nüsayrıliler'den ve Araplar'dan oluştuğunu söylüyor. Özellikle kurduğu ordunun komuta kademesinin yalnızca Kürdler'den oluştuğunu belirtmesine rağmen, Türkler'den hiç bahsetmiyor.
”Büyük Selçuklu Türk Devleti.“ Bir önceki yazımda bunu uzunca yazmıştim. Selçuklular Türk değil, Afganistanlı Peştunlar’dır.
”Osmanli Türkleri.“ Osmanlılar’ın da Türk olmadıklarını, Afganistanlı Dariler olduklarını önceki yazımda belirtmiştim.
„Hazar Türkleri.“ Hazarlar da Türk değil. Tarihte Hazar Denizi’ne ismini verebilecek kadar büyük imparatorluk kurmuşlardır. Bugün bu halk, hala Hazar Denizi’nin güney doğusunda, bir kısmı Iran, bir kısmı da Afganistan’da azınlık olarak yaşamını sürdürmektedir.
„Hun Türkleri.“ Hunlar da Hun’dur, Türk değil. Hun Imparatoru Atilla, bir dönem Paris kapılarına kadar dayanmış ve Avrupa’nın korkulu rüyası olmuştur. Macaristan’ı yurt seçen Hunlar, Yunanlılar’ı, Romalıları’ı ve bütün Avrupa’yı haraca bağlamışlardı.
„Moğol Türkleri.“ Bunlar da Moğol’dur. Moğolca konuşurlar. En parlak dönemlerini Cengiz Han döneminde yaşamışlardır. Moğollar da Çin’in korkulu rüyasıydı. Zaten bütün dünya da onları böyle biliyor.
“Kırgız Türkleri”. Kırgızlar kendilerine Türk denmesini hakaret sayarlardı. Günümüzde resmi dili Kırgızca olan bağımsız devletleri de var.
“Kazak Türkleri”. Kazakistan adıyla bağımsız devletleri var. Resmi dilleri ise, Kazakça’dır.
“Tacik Türkleri”. Tacikistan, Tacikler'in bağımsız devletinin adıdır. Tacikçe de devletin resmi dilidir.
“Özbek Türkleri”. Özbekistan bağımsız devletlerinin adı, Özbekçe de bu devletin resmi dilidir.
Yukarıdaki örnekleri çoğaltmak mümkün. Ben şahsen, yukarıda belirttiğim halklara mensup insanlarla bu konuda konuştuğumda kimisi gülüp geçti, kimisi de hiç konuşmadan , aptal yerine konulmasını istemeyen bir tavır takındı.
Bu konuyla ilgili bir gazetecinin anlattığı bir olayı sizlerle paylaşmak istiyorum. Çünkü bu yaşanmiş bir olay ve bügüne kadar da hiç bir yerde yayınlanmadı.
Süleyman Demirel, başbakanlığı döneminde Tacikistan’a resmi bir ziyarette bulunur. Ilk ziyareti olması nedeniyle kendisine görkemli bir karşılama töreni yapılır. Demirel’in yanısıra bir ordu gazeteciyi de taşıyan uçağı Aşkabat Havaaalnı’na indğinde, karşılama hazırlıkları göz kamaştırır. Demirel’e geleneksel ekmek ile tuz ikram edildikten sonra, Türkmenistanlı bir ozan da, elindeki üç telli sazı eşliğinde şirler okuyarak karşılama töreninde yerini alır ve aşağıdaki dörtlüğü söyler.

Atla citunuz, uçakla döndunuz
Ğoş celdunuz garındaşlar, ğoş celdunuz
Çekik cözlü citunuz, çakir cözlü döndunuz
Ğoş celdunuz garındaşlar, ğoş celdunuz

Bu sözleri duyan Demirel, kızgınlıkla şairin susturulmasını ister ve gazetecilere de bu olayın haber yapılmamasını emreder.
Turkmenistanlı büyük ozan, Süleyman Demirel’in Boşnak olduğunu ilk karşılaşmalarında gözlerine bakarak anlamış.
Şimdi de iftiralarla ilgili birkaç örnek vermek istiyorum.
Veliaht Prens Vahdettin, padişah olmadan önce, Osmanlı Devleti’nin müttefiği Alman yetkililerle görüşmek üzere Almanya’ya resmi bir ziyarette bulunur. Bu ziyaret sırasında, sarayın en sadık ve güvenilir subaylarından yüzbaşı Mustafa Kemal’i de yaver olarak yanına alır. Resmi görüşmelerde, Mustafa Kemal'i yanında istemyen Vahdettin, onun otelde kalmasını ister. Vahdettin, padişah olduktan sonra da yaverini ödüllendirerek, onu Soyfa askeri ateşeliğine atar. Ders kitaplarında ise, sanki Vahdettin Mustafa Kemal’in yaveriymiş gibi anlatılır.
Yine Mustafa Kemal’in Kocatepe’de parmağını Izmir’e doğru uzatarak askerlerine; “Ordular, ilk hedefiniz Akdeniz ileri” komutunu verdiği söylenir. Mustafa Kemal; Ege denizinin kenarında Selanik’te doğdu ve burada büyüdü. Trablus ve Beyrut’ta görev yaptı. Izmir’in nerede olduğunu çok iyi biliyordu. Ayrıca Mustafa Kemal’in bir komutan olarak da coğrafyayı çok iyi bilmiş olması gerekiyor. Parmağını Izmir’e uzatarak, askerlere Akdeniz’i hedef gösteren bu komutu vermiş olabileceğine inanmıyorum. Umarım en kısa zamanda bu söz; “Ordular, ilk hedefiniz Ege Denizi ileri” şeklinde düzeltilir.
Ankara Dil Tarih ve Coğrafya Fakültesi girişinin en üst tarafında; “Hayatta en hakiki mürşit ilimdir” yazısının altinda da Mustafa Kemal’in imzası yeralmaktadır. Bu sözün aslışöyledir: “Ilimle gidilmeyen yolun sonu karanlıktır”. Bu sözün sahibi ise, Hz. Ali’dir. Tevfik Fikret, Hz. Ali’nin bu sözünü fakültenin duvarına yazdırırken, açıklamasını da yapar ve bu sözün Hz. Ali’ye ait olduğunu da söylüyor. Birileri ise, Hz. Ali’ye, fakülte duvarındaki haliyle Tevfik Fikret’e ait olan bu sözün altına da Mustafa Kemal’in imzasını atarak, Mustafa Kemal’e iftira ediyor.
“Adalet Mülkün Temelidir” cümlesi, Türkiye’deki tüm mahkemelerin duvarlarını süslemektedir. Her mahkeme heyeti, altinda Mustafa Kemal’in imzası olan bu söze sırtını dayıyarak adalet dağıtmaya çalışır. Bu ise, Mustafa Kemal’e atılan en büyyük iftiradır. Ben bunu yılar önce de yazmıştım. Bu söz, Hz. Ömer’e aittir. Hz. Ömer hilafet hutbesinde, “Dicle’nin kenarında Kuzu, Kurt ile yayılacaktır. Çünkü benim halifeliğim döneminde, Adalet Mülkün Temeli olacaktır” demiştir. Umarım en kısa zamanda, bu sözün altına da asıl sahibinin ismi yazılır.
Ben, tersyüz edilen bazı gerçekleri aktardım, yorumunu siz değerli okuyuculara bırakıyorum.