bir şiir gibi
hani herkesin söylemek isteyip te söyleyemedigi türden
kelimeler herkesin dudaklarina kadar gelir de bir türlü söylenemeyen
mutlu anlarda bir hoş olur ya insan
ya...
ne bileyim işte.
mesela çok güzel bir akşam üstü;
güneş daha yeni sicakligiyla terk etmiş beni ve bizi,
hafiften bir esinti var diyelim.
ha üşüdük, üşüyecek kaygilarimiz da yok,
nasil olsa yarin yeniden dogacagini bildigimizden olsa gerek,
dilimin ucunda ama bir türlü söyleyemiyorum!
ya…
hani sevgi gibi aşk gibi,
özlem gibi.
seni seviyorum degil!
bu başka bir şey.
tabiî ki seviyorum…
bir söyleyebilsem.
şiir gibi bir şey,
diyelim ki; ; her şey,sen, ben, biz.
yalnizligimiz kalabaliklara karişmiş,
yiginlar halinde hep bir agizdan söylemek istiyoruz,
dilimizin ucunda…
ama söyleyemiyoruz.
ya ne bileyim işte,
şiir gibi bir şey!
mesela;
yine bir akşam üstü güneş yoklugunu hissettirmiş,
ama yarin yeniden dogacaginin rahatligi içindeyken biz,
ben, sen ve herkes gibi.
hani kelimelerin yetersiz kaldiginda,
bir şiir gibi!
ya…
bildigin gibi degil!
tabiî ki, seviyorum, aşigimda.
bu bir şiir gibi, dilimin ucunda,…
ben, sen, biz, herkes gibi.
kalabalik bir mutluluk içindeyiz,
hep bir agizdan,
dilimizin ucunda bir şiir gibi.
dünya bir yana demedigimiz!
umursadigimiz her şey.
bende varim içinde,
sende varsin,
börtü böcekte,
ama her şey…
ne var ne yok her şey.
ya..
ha.! ! ! ? ? ?
oda degil.
şiir gibi bir sey.
………………….